Gestrand in Neurenberg!

Hoi allemaal!
Hier een laatste berichtje op dit weblog.
De dag van vertrek uit Ushuaia heb ik heerlijk gebruncht met Marjan. Toen we weggingen en ik eerst en Marjan later ging plassen, kreeg ik van de ober nog een paar placemats opgerold. Ik dacht dat Marjan daarom gevraagd had, maar nee hoor, ik kreeg het omdat we Nederlanders waren en hij wees op het woordje "tante", kennelijk toch iets Nederlands!
Marjan is meegegaan naar het vliegveld en heeft heel slim mijn fototas en pinguin met inchecken bij haar gehouden, konden ze daar niet moeilijk over doen. Na nog iets gedronken te hebben, nemen we afscheid... snik!
Ik zit netjes bij gate 3 te wachten en de tijd gaat aardig verstrijken.Dan eindelijk inchecken, maar is het niet voor mijn vliegtuig.. ik krijg nog even de schrik maar het vliegveld is heel klein en ik kan de mijne niet gemist hebben. Hij blijkt gewoon verlaat en na deze vlucht zal ik hier in moeten checken. Gelukkig ga ik nog bijtijds weg en zal ik mijn aansluiting in Buenos Aires niet missen. Daar is het gigantisch heet en het water loopt van mijn rug als ik van het nationale naar het internationale deel van het vliegveld loop. Voor de Lufthansavlucht moet ik tig keer in de rij en zo zijn mijn paar uur overstaptijd snel om. Gelukkig zijn ma en Suus nog op en houden ze me gezelschap met sms-en. 20 minuten voor vertrek ben ik eindelijk bij de gate. Daarna begint het grote slapen! Ik heb van de ruim 13 uur zeker 10 uur geslapen en verder heb ik me veel slapende gehouden,omdat ik een bejaarde Noor naast me had die veel wilde praten en vooral uit zijn mond stonk! Ging ie ook nog steeds over me heen hangen om uit het raam te hangen... Verder zat hij steeds omgekeerd op zijn knieën met de achterburen te praten (waren geen bekenden van hem!), bedankte hij de steward voor het lachen en met eten vroeg hij of ik de ham niet ging eten. Toen ik nee zei, nam hij het maar gelijk! Je zou haast gedacht hebben dat er ergens een verborgen camera was! ;-)
In Frankfurt moest ik 6 uur gaan doorbrengen en op zoek naar internet ging ik ineens door de douane.. Nou, ik was wel ineens bij de douane, maar erdoor niet hoor! In Buenos Aires moesten er ook al mannetjes naar de scan komen kijken van mijn pinguin, maar mocht ik gewoon door. Nu weer ging mijn pinguin apart. "wat zit erin?" "een houten pinguin" "kunt u hem uitpakken?" "liever niet, dat is tegen het beschadigen, maar ik kan wel een foto laten zien". Dat was ok en ik dus mijn fototas open maken en een foto van de pinguin op mijn imagetank opzoeken. Ze begonnen met hun viertjes hartelijk te lachen en nu herkenden ze dus ook de dingen op de scan! Toen zat ik dus rijkelijk vroeg bij de gate! Ik heb de laatste dagen van mijn verslag bijgeschreven en gewoon gerelaxt. De vlucht naar NL duurt maar 50 minuten, maar we moeten 20 minuten taxiën. Ik haast me naar de koffers, wil ma en Niek zien, maar dat duurt en het duurt... Gelukkig komt hij toch en dan dus eindelijk bij ma en Niek!
Om 1 uur 's nachts stap ik thuis binnen. Er staan allemaal lieve kadootjes en ik bekijk de (kerst)post.
Maandag de 5e stond in het teken van uitslapen, wassen, een heerlijk prakkie eten bij ma en nog even mijn nichten en zwager zien.
Dinsdag kon ik mijn tas weer pakken, want in de middag gingen we weer op weg voor de wintersport. In Sölden/Langenfeld nog 4 heerlijke dagen in wederom sneeuw gehad. De eerste dag zowaar nog even op de latten gestaan. Het ging lekker, maar wederom mutsen op een te schuin stuk. Dus dat was het weer voor dit jaar! (overigens 1 dag meer geskied dan gepland!). Donderdag met Suus lekker een dagje sauna gepakt met als "toetje" de apres ski. Vrijdag met de wandelaars mee en zaterdag bovenop de berg geluncht met Pieter, Suus, Robin en Ralph. Na wederom apres ski gaan we om half 9 rijden. Ergens rond half 3 in de nacht word ik wakker, de bus is kapot... De chauffeur is bezig met repareren en ik slaap door tot half 7. Dan ga ik er ook maar eens uit en in het wegrestaurant, waar iedereen zit, vragen wat de stand van zaken is. Er is een onderdeel onderweg uit NL... Om 10 uur is het opgelost en gaan we weer verder... een vertraging van zo'n 8 uur. De meesten bellen meteen hun afspraken voor schaatsen af in de bus. Tis toch wat, ben je 4 weken op pad naar de andere kant van de wereld is er niets aan de hand en dan op je laatste vakantiedag strand je in Neurenberg! hahaha
Een week na dato ook nog even langs het vliegveld van Frankfurt gereden, best grappig!
Om 18 uur stap ik thuis binnen en gelijk is ook de hele familie er, we gaan nog even een hapje eten bij "de beer" en dat is supergezellig. Ik reis ontzettend graag, maar ben ook altijd weer erg blij om thuis te zijn!!
Iedereen weer bedankt voor het meereizen, vind dat erg leuk en gezellig!!!
Thanks!!

Mier
xxx