Eerste stappen aan Antarctisch (ei)land!!

Hoi allemaal!
Hier Mier met het eerste Antarctica-report! hahaha Allereerst mijn dank voor jullie meereizen, erg leuk. En fijn ook dat jullie de herdenkingsballon waarderen...
De vrijdag van inschepen hebben Marjan en ik erg rustig aan gedaan, we hebben zo'n beetje de hele dag bij Tante Sara gezeten, lekker relaxt dus. Als we eenmaal aan boord mogen valt het allemaal gelijk reuze mee. We hebben een 6 persoonshut met 4 vrouwen, twee bedden dus voor de bagage en allemaal een kastje en een laadje. Mijn pinguin ligt keurig tussen de sokken en onderbroeken in een laadje! ;-) Ik heb me in bed geinstalleerd en mijn foto's van mijn naasten hangen, acht ja, je hebt van die periodes dat je emotioneler bent.. hihi De eerste nacht in de haven was heerlijk en relaxt. Je hoort het kabbelende water erg goed (heb een bed langszij). Zaterdag vertrokken en dat was rustig opbouwen in het Beagle Kanaal, niets aan het handje. We hebben nog een mooie dolfijn voor de boot, geweldig! Maar in de avond beginnen we met wachtdiensten (4 uur op, 8 uur af om op dek wacht te houden) en Marjan en ik gaan nog even slapen. Om 12 uur stappen we uit bed en de boot schommelt flink. Ik
hoor Marjan overgeven en ik moet me haasten de hut uit. Buiten op een bankje gaat het, ondanks de wilde zee, goed. Echter dan heb ik door dat die mensen langs de railing niet staan te kijken, maar ook aan het overgeven zijn en dan ga ik vrolijk meedoen. Vervolgens dus op bed gelegd en vervolgens 34 (!!) uur geslapen! Het personeel is erg lief en houdt alle zieken in de gaten en voorziet ons van water, toast en schone emmertjes (gelukkig heb ik die niet meer nodig gehad). Maandag om 10 uur dus ontwaakt uit mijn schoonheidsslaapje en dan ineens een andere wereld om je heen, alleen maar water en water en water... oefff.. Ik ga ook weer meelopen in de wachten en sta dus ook een keer aan het roer.. Op de computer is een S te zien, zo halen we Antarctica nooit!! (was niet alleen van mij hoor!) na zo'n wacht is het eten en weer slapen en weer wekker (soms dus midden in de nacht) en dat is heftig, het leven van een scheepsvrouw gaat niet over rozen! ;-) Op zich hebben we een rustig
e Drake Passage hoor, maar ik vind het toch wel heftig om op zo'n boot te lopen van die deiningen te maken. Dinsdag was de dag van de walvissen: We zien dan regelmatig walvissen en 1 keer heel dicht bij de boot, het lijkt wel of ze met ons spelen! Helemaal geweldig! Dit is overigens tijdens onze wacht en we hebben dus een makkie, want er staan 40 man aan dek! In de lounge naast onze hut zitten patrijspoortjes en als we zeilen dan zitten die regelmatig onder water, grappig om te zien, maar niet als je misselijk bent... hihi
Dinsdag op woensdag onze laatste nachtwacht gehad en daar was ik niet rauwig om, want het is best heftig. De uren er omheen niet lekker geslapen want we hadden windkracht 5 tot 7 en ondanks dat dat voor de Drake niet veel is, het slaapt erg onrustig!!!!!
Gister (woensdag) dus land in zicht! Nog nooit zo blij geweest. We gaan voor de eerste voetstappen aan Antarctische grond. Het is Barrientos Island (Aitcho Islands, South Shetland Islands). Ik zit in de laatste Zodiac en we hebben een zeeluipaard achter ons aan. Wij vinden het gaaf, maar onze stuurman krijgt het op zijn heupen,
de beesten schijnen het leuk te vinden zodiacs lek te bijten.... Aan (ei)land zien we gelijk 3 soorten pinguins: ezels-, kinband- en Adeliepinguins. De ezelspinguins hebben jongen en dat is erg leuk. We lopen over het eiland en aan de andere kant liggen zee-olifanten die we met voorzichtigheid passeren. Ook zien we roofvogels Weddelseezeehonden verorberen... minder smakelijk om te zien!
Het eten aan boord is geweldig, gister met Petrie zijn verjaardag kregen we zelfs appeltaart!
Vandaag een rustige ochtend, dus een keer heerlijk uitgeslapen en dat was heerlijk, temeer omdat de boot in rustig water lag. Net terug van een landing in Yankee Harbour en een flink eind gelopen. Hier al veel ijsmassa's te zien en roofvogels die pinguinkuikens pikken, ook niet leuk om te zien, maar het is de natuur.
Verder kan ik zeggen dat het met de wachten op de Drake Passage erg koud was, maar binnen zo'n wacht van 4 uur wisselen we elkaar af. Alleen aan het einde ben je niet meer warm genoeg
voor je weer naar buiten moet, maar nu hoeft het even niet meer tot we weer terug gaan. Het douchen is geweldig, prima douche in de hut, dus na zo'n wacht is dat DE manier om weer warm te worden.
Voor nu zijn jullie weer bij! Iedereen gezellig kerstdagen, maak er wat moois van!! Hier zijn ze nu bezig de kerstboom op te zetten en de kerstverlichting hangt al, er wordt
alles aan gedaan om toch het kerstgevoel te krijgen. Met de sneeuw lukt het wel, maar met alleen maar daglicht is het donkere-dagen-voor-kerst-gevoel er niet echt! Het wordt eigenlijk niet donker....
Tot volgende week!!

Liefs,
Mier
xxx
ps: Angelo, ik ga dus niet die mast in!!! De anderen hebben al geoefend en zijn heel stoer geweest, die bemanningsleden zijn soms net apen en klimmen zo die 33 meter hoge mast in om de vlag goed te doen als ie om het radarsysteem zit, maar ik ga het niet doen, niet alles voor de foto!!! hahahaha